Ključ unapređenja javnih prostora Starog Jezgra Zemuna bazira se na superpoziciji principa linije, površi i tačke, na građenju urbanog prostora putem njihovog prožimanja. Superpozicijom tačke, linije i površi na konceptualnom nivou (kroz sadržaj i program), na strukturalnom (kroz potencijal oblikovanja), i na arhitektonskom nivou (kroz interpretaciju pojedinih prostora) kontinualno se gradi i transformiše urbani pejzaž.

 

Na konceptualnom nivou, usvojeni principi linije, površi i tačke su osnovne dimenzije urbanog prostora prepoznate kao saobraćajna mreža, polje aktivnog urbanog događaja i marker. Njihovom valorizacijom određen je potencijal razvoja primarnih urbanih prostora Jezgra.

 

Na strukturalnom nivou, principi su podloga za razvoj potencijala kroz komponovanje javnih prostora (sistemom integracije, artikulacije i transformacije). Linija, površ i tačka su određeni kao tri nivoa strukturiranja prostora.

 

Na nivou arhitekture-sinteze, principi su alati pomoću kojih se realizuje intervencija u prostoru.

. Princip linije definiše matricu, mrežu javnih prostora.

. Princip površi definiše aktivnosti - karakter javnih prostora.

. Princip tačke je prodorom linija i površi.

 

Superpozicija na konceptualnom nivou određuje urbane magnete –potencijale prostora, na strukturalnom nivou karakter i hijerarhiju performansi, a na nivou arhitekture transponovanje koncepata u konkretan urbani pejzaž.

 

Stepen privlačnosti urbanih magneta određen je sadržajem zaleđa, potencijalom urbanih funkcija i preklapanjem susednih ambijenata. Sistem superpozicije uočava, shodno prethodnom, javne prostore koji prate karakter zaleđa i one koji su određeni kao multifunkcionalna mesta promene i sudaranja složene strukture okruženja.

 

Prožimanje nastalo superpozicijom potvrđuje postojanje jednog "integrisanog javnog pejzaža", ali istovremeno ukazuje na puteve izdvajanja "graničnih pejzaža" (kulturnog i zelenog). Prožimanje naglašava vezu obale i zaleđa kroz sistem poprečnih pejzaža (linija koje ih podržavaju).

 

Posebna pažnja je posvećena definisanju projekcije privatnog (ličnog) u javnom prostoru (zajedničkog). Insistira se na jasnoj regulaciji i parcelaciji radi nedvosmislene podrške blokovske strukture koja treba da očuva minimalno preklapanje javnih i privatnih prostora, odnosno da očuva balans urbanog jezgra na relaciji intimno-javno.

 

Dunavska terasa

Ključ unapređenja javnih prostora Starog Jezgra Zemuna primenjen je u jednom od prepoznatih prostora superpozicije, u zoni dunavske terasa koja se nalazi između ulica I.Mažuranića i S.Marinković, i Dunava i račve prema Glavnoj ulici.

 

U kombinaciji linearne i površinske prirode prostora, dunavska terasa nudi mogućnosti stepenovanja urbanog pejzaža - od prirodnog do artificijalnog, od mekog do čvrstog i aktivnosti - od usporavanja do ubrzavanja, od koncentracije do disperzije.

 

U tom smislu, oblikovane su i organizovane u sistemu stepenovanja tri zone:

. gradski trg

. dečiji park

. dunavski kej

 

Zone su međusobno povezane u jedinstvenu celinu i oblikovno definisane strukturalnim elementima Ključa – kroz dominantne ose (linije), raznolikost površina (pod) i specifičnu suprastrukturu (volumen).